Team NL

Met het Nederlandse team, bestaande uit de topspelers Vijay Bhattoe, Raoul Chamuleau, Mark Dost, Henk Habets, Rick Hanssen, Jeroen Kutaydin, Thijs van Schijndel & Elroy Starren en ikzelf zijn wij de strijd aangegaan met de 15 andere landen in Division 1 om de World Cup te winnen. Wij wisten dat dit een loodzware klus ging worden, want wij zaten in de poule des doods samen met een niet te onderschatten Iran en Oostenrijk, de ploeg die ons in Hamburg in de kwartfinale heeft uitgeschakeld. Als kers op de taart, USA de ploeg die iedere keer weer titelfavoriet is.

De eerste wedstrijd tegen Iran was een hele belangrijke. Een tegenstander die tot op die dag nog niet veel had gespeeld op het toernooi in Murcia zelf. Wij hadden dus ook geen referentiekader voorafgaand aan deze wedstrijd. Wel wisten wij van horen zeggen dat Iran een hele sterke ploeg had en dat wij Iran zeker niet moesten onderschatten. Wij zijn met volle focus dan ook deze wedstrijd in gegaan. Deze scherpte was ook nodig, want Iran bleek een heel goede ploeg te zijn met een sterk spel op Tornado (de thuiskast van Iran). Desalniettemin waren wij op Bonzini met ons koppel Elroy & Henk en de enkel van Mark toch veel te sterk voor de Iranezen. Op Bonzini werd het verschil gemaakt en de voorsprong kon gehandhaafd blijven op de Tornado door ons uitkoppel Thijs & Raoul en de enkel van mijzelf. Uiteindelijk was de uitslag dan ook 40-29 in ons voordeel. Op dat moment wisten wij dat wij een belangrijke eerste overwinning hadden geboekt. Een goed begin is het halve werk!

De tweede wedstrijd tegen USA was minder succesvol. USA de latere winnaar van het toernooi bleek een maatje te groot voor ons. Een ploeg met spelers als Billy Pappas, Ryan Moore, Tony Spredeman, Blake Robertson, Tom Yore, Todd Loffredo, Robert Mares & Terry Rue is dit zeker geen schande. Tijdens deze wedstrijd had Vijay de plek van Thijs ingenomen in het dubbel met Raoul. Zowel op de Bonzini als op de Tornado waren wij de onderliggende partij, geen moment konden wij de druk erop houden en was het daardoor te gemakkelijk spelen voor USA. De uitslag was dan ook fors en verloren wij met 40-26. Deze nederlaag was vooraf gezien ingecalculeerd, want wij wisten dat áls wij door willen gaan naar de eliminatie, wij moeten winnen van Iran en Oostenrijk.

De derde wedstrijd tegen Oostenrijk werd al een soort eliminatiewedstrijd. Wij moesten winnen van Oostenrijk om door te komen, anders lagen wij eruit en moesten wij degradatiewedstrijden spelen. Dit kwam doordat Iran van Oostenrijk had gewonnen de tweede wedstrijd, dus áls wij verloren van Oostenrijk hadden wij samen met Iran en Oostenrijk maar één winstpartij. En op basis van het doelsaldo waren wij dan niet door geweest i.v.m. de mokerslag tegen USA. Tijdens deze wedstrijd zijn wij weer naar de opstelling van de wedstrijd tegen Iran gegaan. De uit-dubbel Thijs & Raoul, thuis-dubbel Elroy & Henk en de enkel-dubbel combinatie Mark en ikzelf. Wij gingen waanzinnig van start en waren op zowel de Bonzini als de Garlando veel sterker dan Oostenrijk en stonden op een gegeven moment voor met 28-13. Op dat moment viel hun topspeler Mayerhofer in, echter kon hij het tij ook niet keren op Garlando en wisten wij de wedstrijd te winnen met 40-20. Wij wisten ons door deze uitslag als tweede te plaatsen in de poule achter USA. Dit alleen al is een prestatie op zich.

In de achtste finale kwamen wij Slowakije tegen. Een team dat als thuiskast de Leonhart heeft. Dit kwam goed uit voor onze uitspelers. Met onze huidige wereldkampioenen Leonhart Open Dubbel, Thijs en Raoul, als ons uit-dubbel en Mark en ikzelf als uit-dubbel/enkel konden wij het slechter treffen. Daarnaast stonden onze Bonzini thuis-dubbel Henk & Elroy en Mark als thuis-dubbel/enkel de hele dag al onoverwinnelijk te spelen. Dit resulteerde ook in een redelijk eenvoudige wedstrijd tegen Slowakije, dat eigenlijk geen moment spannend is geweest door onze dominante performance. Eindresultaat: 40-21 en een plekje in de kwartfinale.

Een dag later stond Frankrijk op ons te wachten in de kwartfinale. Omdat Frankrijk Bonzini had als eerste kast en geen tweede kast had geselecteerd, speelden wij op onze tweede kast als thuiskast namelijk Leonhart. De wedstrijd ging dus op Bonzini & Leonhart gespeeld worden. Op papier weer een ideale situatie voor ons. Helaas was niets minder waar. Frankrijk bleek op de Bonzini toch echt een maatje te groot voor ons. De verschillen waren hier te groot om te repareren op de Leonhart. Het eindresultaat was dan ook 40-36 in het voordeel van de Fransen. Helaas was dit het einde van ons avontuur als Team NL op het multi-table toernooi in Murcia. Al met al een goede prestatie waar wij veel hoop uit kunnen putten voor de toekomst!

Als Nederlands team in het geheel vind ik dat wij uniek zijn, iedereen staat voor iedereen. De steun en het gejuich tijdens de wedstrijden van de Nederlanders zie je bij geen enkel land terug. Ik ben trots dat ik mag uitkomen voor dit fantastische Nederlands team. Dank jullie wel allemaal voor al de gezelligheid, steun en energie die jullie mij gegeven hebben tijdens dit toernooi!