Henkie, levende legende.. Wij mochten samen de fundiscipline Rollerball spelen, volgens de Italiaanse regels die wij waarschijnlijk nu nog steeds niet begrijpen. Ondanks dat wij de regels niet begrepen hebben wij toch een aantal wedstrijden kunnen winnen, mede dankzij het feit dat jij losse ballen gewoon niet toelaat in ons doel. We wisten te winnen van het Tsjechische koppel Krepela – Eger, het Iraanse koppel Babapour – Chamani en het Britse koppel Lyall – May om vervolgens kansloos ten onder te gaan bij de laatste 16 tegen het Duitse koppel Struth – Stoffel. 9e plaats in de Rollerball Doubles, het kan slechter toch? Allemaal niet zo interessant deze discipline, veel interessanter is hetgeen wat jij allemaal betekent voor ons.
Henkie, ondanks het feit dat je al 59 jaar oud bent, ben jij nog steeds zo ontzettend belangrijk voor Team NL. Qua keeper heb jij het totaalpakket: Je kunt scoren, je leest het spel, je kunt iemand volledig plat leggen, je krijgt amper klungelgoalen tegen, je blokt vaak de belangrijke ballen en je maakt vrijwel nooit fouten. Een keeper waar je altijd van op aan kunt, zowel tijdens het tafelvoetbal als aan de bar.
Buiten het feit dat jij nóg steeds zo’n fantastische keeper bent, ben je ook een geweldig persoon om erbij te hebben. De gezelligheid en de humor die jij meebrengt naar een toernooi is ongeëvenaard. Iedere keer weer weet jij het klaar te spelen om ons allemaal op de grond te krijgen van het lachen met tranen in onze ogen. Henk, wij hopen allemaal de jouw uitspraak nadat wij verloren hadden van Frankrijk, waarin je stelde de wedstrijd tegen Frankrijk je laatste interland ooit ging zijn, een uitspraak was die je zei in alle emoties. Wij hopen oprecht dat jij nog vele jaren met ons mee gaat om niet alleen ons Nederlands team te versterken, maar ook onze weekendjes weg te verrijken met jou eindeloze humor. Henkie, geweldenaar, bedankt!